Advent

In verwachting? (Advent: door de Bijbel heen)

Het is adventstijd: een tijd van verwachting en voorbereiding op het komende kerstfeest. Ik zie het om me heen waar etalages en huizen gevuld worden met lampjes, kerstgroen en kerstballen. Velen kijken uit naar de vredige sfeer die met het kerstfeest meekomt. Naast de kerstman met zijn rode pak en witte baard wordt er ook uitgekeken naar het vertederende vooruitzicht van de Baby in de kribbe in de stal van Bethlehem. kerstfeest is blijkbaar een feest voor iedereen en dat geeft aanknopingspunten voor een gesprek.

Het doet me denken aan de tijd dat ik zelf in verwachting was van een kindje: het weten dat er zich een wonder in mijn lichaam aan het voltrekken is terwijl de wereld van niets weet, het moment dat we het geheim bekendmaakten, we de groei van het kindje in mijn buik probeerden te volgen, het voelden bewegen en waarin het door mijn groeiende buik steeds meer zichtbaar werd dat ik zwanger was. Steeds meer keken we uit naar het moment dat we het kindje in onze handen konden houden.

Zou Maria ook zo hebben uitgekeken naar de komst van haar kindje? Haar situatie was niet te vergelijken met de onze: de omstandigheden moeilijker, maar het geheimenis wonderlijker, groter en veelomvattender. Hoe is dit nu voor ons in deze tijd? We weten wat er gebeurd is: we kennen het verhaal. Waar kijken we naar uit? Wat is advent eigenlijk?

Advent in de kerkgeschiedenis

Het woord komt van het Latijnse woord ‘adventus’: dit betekent ‘komst’ en ‘eraan komen’. Het is de latijnse vertaling van het Griekse ‘parousia’. Dat woord wordt gebruikt in verband met de wederkomst van Christus. In de vroege kerk hield men zich veel bezig met de vraag hoe het toch mogelijk was dat de Zoon van God als een ‘gewoon’ Mens naar deze wereld was gekomen. In de periode voor kerst werden er preken gehouden die Zijn geboorte voorzegden. Ook werd Zijn wederkomst op de jongste dag overdacht. Het was een periode van inkeer, vasten en overdenking van zonden.

Verwachting in het Oude Testament

In de Rooms-Katholieke Kerk hebben de vier adventszondagen elk een andere naam. De vierde adventszondag heet ‘Rorate’. Dit is de naam van de begintekst van een gregoriaans lied naar Jesaja 45: 8: ‘Druip, hemel van boven, en laten de wolken gerechtigheid uitgieten, laat de aarde zich openen. Laten de wolken gerechtigheid uitgieten, laat de aarde zich openen. Laten de wolken heil voortbrengen, en laat de aarde tegelijk gerechtigheid doen opkomen. Ìk de Heere, heb het geschapen.’ In deze tekst wordt er gesproken over regen die als gerechtigheid wordt uitgestort. Net zoals het veld door regen vruchtbaar wordt zodat het gewas eruit op kan groeien zal het nu bevrucht worden door gerechtigheid. Dit heil zal op het scheppingswoord van de Heere ontstaan. Er wordt over gesproken alsof het al tot stand is gebracht; het volk mag zeker weten dat deze heilstijd echt zal komen.

Vervulling in het Oude en Nieuwe Testament

Inmiddels weten wij dat God deze belofte van bevrijding ook daadwerkelijk heeft vervuld. God zorgt voor een grote vereniging tussen hemel en aarde: dit startte met de wederkomst van het volk van God uit Babel vanaf de tijd van Cyrus of Kores  (zie o.a. Nehemia en Ezra) en daarna met de vervulling door de komst van de Messias in het Nieuwe Testament. Als dat geen vertrouwen voor ons schept!

En wij? Zijn wij zwanger?

Hij doet wat Hij belooft: toen en nu. Het Evangelie mag als blijde Boodschap klinken in een donkere tijd. Een tijd waarin mensen gevangen zitten in werk, inkomen, eenzaamheid, schijnvrolijkheid, ziekte of  het niet echt gekend zijn. Mensen die verlangen naar licht in de donkere nacht: zie de kerstverlichting binnen en buiten de huizen. Hebben wij ontdekt wie God voor ons is en wie Hij voor ons wil zijn? Hij houdt zich aan Zijn Woord en kwam tot ons mensen in levende lijve. Is dat de verwachting waar we nu naar uit mogen kijken? Maria nam de Boodschap aan en werd zwanger. En wij? Zijn wij zwanger van Zijn Woord dat tot ons komt? Zijn wij zwanger van de Heilige Geest die in ons wil wonen? Zijn wij vol van het leven dat wij ontvangen hebben en stralen wij dat uit naar de wereld om ons heen? Kijken wij er naar uit deze hoop en die vreugde door te geven aan mensen om ons heen?

In blijde verwachting?

Dat kan door:

• Terug te denken aan de bevrijding die God gaf in de geschiedenis waarin we Hem leren kennen als vervuller van Zijn beloften (o.a. Jesaja 45: 8).
• Onszelf en anderen te herinneren aan Zijn komst op aarde: het vlees geworden Woord (o.a. Johannes 1: 14).
• Ons te realiseren dat Hij ons leven geeft door Zijn Woord en Geest, dat telkens te verwachten en dat vreugdevol uit te stralen naar de wereld om ons heen (o.a. Johannes 7: 38).
• Uit te kijken naar een volmaakt leven: Christus tegemoet gaan en vernieuwd worden naar Zijn Beeld (o.a. Romeinen 8: 29).

Gebed: Heer, help ons: om verlangend uit te zien naar Uw komst. Help ons in ons vertrouwen: zodat U in onze omgeving erkent wordt als onze Schepper en Hersteller, degene die Zijn beloften waar maakt. Daar waar U hoopvol verwacht wordt kan het Licht van het komende kerstfeest doorbreken!

Een gezegend kerstfeest toegewenst.

(Eerder opgenomen in het Huizer Kerkblad, 84e jaargang, 16 december 2016, No 48)